Back آلان باتون Arabic آلان باتون ARZ آلن پیتون AZB Алън Пейтън Bulgarian Alan Stewart Paton BJN Alan Paton Breton Alan Paton Catalan Alan Paton Czech Alan Paton Danish Alan Paton German
Alan Paton | |
|---|---|
 | |
| Gebore | Alan Stewart Paton 11 Januarie 1903 |
| Sterf | 12 April 1988 (op 85) |
| Nasionaliteit | .svg){kind=small} Suid-Afrika |
| Beroep | Skrywer, politikus |
| Bekend vir | Cry, the Beloved Country |
Alan Stewart Paton (11 Januarie 1903 – 12 April 1988) was 'n Suid-Afrikaanse skrywer en politieke leier.
Paton is op 11 Januarie 1903 in Pietermaritzburg gebore en studeer aan die plaaslike kollege asook aan die Universiteit van Natal. Hy het begin belangstel in maatskaplike werk en word aangestel as hoof van die Diepkloof-verbeteringskool naby Johannesburg in 1935, waar hy omstrede progressiewe hervormings ingestel het, insluitende beleid oor oop slaapsale, werkspermitte en huisbesoek.[1]
Die tema van rasseskeiding staan sentraal in die meeste van sy werke en hy het die CNA-prys vir letterkunde twee keer ontvang. Hy was die oudste kind van James Paton, 'n snelskrifskrywer by die Hooggeregshof, en Eunice Warder James, 'n onderwyseres. Hy het sy hoërskoolopleiding aan die Maritzburg College ontvang en is daarna na die Natal University College, waar hy in die wiskunde en wetenskap gestudeer het met die oog op 'n loopbaan in die onderwys.
In 1928 is hy met Dorrie Lusted getroud en twee seuns is uit die huwelik gebore. Gedurende die tyd het Paton betrokke geraak by 'n Britse godsdienstige beweging, Toc H, wat hom beywer het vir 'n versoening tussen botsende bevolkingsgroepe.
Hoewel Paton 'n groot kampvegter vir die Afrikaners was, Afrikaans leer praat het en aan die eeufeesvierings ter herdenking van die Groot Trek in 1938 deelgeneem het, het die sege van die Nasionale Party in 1948, en veral die party se beleid van apartheid, hom ontstel. Hy het hom sterk teen hierdie partybeleid verset en was in 1953 die medestigter van die Liberale Party, wat in 1968 ontbind is.
Hy het lank as voorsitter van die party opgetree. In die tydperk het hy 'n rubriek in die tydskrif Contact behartig. Hierdie bydraes en sommige van sy politieke toesprake is in 1968 gebundel en onder die titel The long view gepubliseer. Hy het onder meer ook in die VSA lesings oor die toestande in Suid-Afrika gegee. ʼn Tyd lank was hy ook ere-ondervoorsitter van die studente-organisasie National Union of South African Students (NUSAS). Eredoktorsgrade is deur verskeie universiteite (Rhodes, Natal, Witwatersrand, Yale en die Kenyon-kollege in die VSA) aan hom toegeken.
Die roman wat hom wêreldberoemd gemaak het, Cry, the Beloved Country, verskyn in 1948, toevallig ook die jaar wat die Nasionale Party die bewind oorneem en met die beleid van apartheid begin. Die roman het wêreldwye aandag op die lot van swart Suid-Afrikaners gevestig. Dit word gevolg deur talle ander werke, onder meer "Too Late the Phalanrope", "Hofmeyr" oor die eertydse adjunk- eerste minister en 'n outobiografie in twee dele.
Paton was medestigter van die Liberale Party en is in 1960 tot president van die party verkies, 'n pos wat hy beklee tot en met die party se gedwonge ontbinding in 1968, toe dit verplig is om net lede van 'n enkele ras te aanvaar.[2] Hy het ook wyd lesings aangebied, onder meer in die V.S.A.. Sy paspoort is in 1960 ingetrek weens die menings wat hy oor die apartheidsregering gehuldig het.[2]
Hy sterf op 12 April 1988 in Botha's Hill, Natal.
- ↑ Liukkonen, Petri. "Alan Paton". Books and Writers. Finland: Kuusankoski Public Library. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 Januarie 2008.
- ↑ 2,0 2,1 Herbert Mitgang (13 April 1988). "Alan Paton, Author Who Fought Against Apartheid, Is Dead at 85". The New York Times (in Engels). New York. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 Augustus 2017. Besoek op 8 Mei 2012.